| Статистика |
 |
|
| Фонд ім. Льва Сапегі |
 |
Главная » 2011 » Май » 10 » «Прэжде чэм фатаграфіраваць, нужна была спрасіць у меня»
«Прэжде чэм фатаграфіраваць, нужна была спрасіць у меня» | 10:45 |
6 мая ехаў праз вёску Вянюціна Докшыцкага раёна ды пабачыў, як там закопваюць падмуркі разбураных хат.
Тэма актуальная, бо ілюструе заняпад і выміранне вялікай
колькасці сельскіх паселішчаў па ўсёй Беларусі.
Спыняюся, фатаграфую
ды вырашаю напісаць матэрыял для сайту Westki.info і незалежнай газеты
«Вольнае Глыбокае».
Тэлефаную ў Сітцаўскі сельсавет, каб даведацца, колькі чалавек жыве ў Вянюціне.
Слухаўку здымае жанчына. Верагодна, старшыня. Прадстаўляюся, задаю пытанне.
«А почему вы не спросілі ў меня, прэжде чэм фатаграфіраваць?»
Ад нечаканасці не ведаю, што аказаць. Чаму я павінен пытацца ў гэтай жанчыны дазволу? Я, што, яе падворак сфатаграфаваў?
«Прэжде, чэм фатаграфіраваць, нужна была спрасіць у меня. Разгаварываць с вамі я не буду».
Сельсавет — вотчына старшыні? Колькасць насельніцтва вёскі — дзяржаўная таямніца?
Наша Ніва
|
|
Просмотров: 1207 |
Добавил: sapieha
|
|
|
